Czas umartwiania i Wielkiego Postu zbli?a si? du?ymi krokami. Wiele m?odych ludzi pragnie wi?c nale?ycie po?egna? ostatnie dni okresu zwyk?ego w liturgii Ko?cio?a oraz nabra? si? do czuwania i trwania w atmosferze modlitewnego skupienia przy Zbawcy, w Jego najtrudniejszych, a zarazem najwa?niejszych z punktu widzenia dziejów ludzko?ci, momentach ?ycia, m?ki, ?mierci i chwalebnego powstania z martwych. Tak te? czyni m?odzie? z Zabawy. 19 stycznia 2014 r. cz?onkowie Szkolnego Ko?a Caritas, wraz z opiekunami – ks. Marcinem Minorczykiem – dekanalnym duszpasterzem m?odych, oraz nauczycielkami - Ma?gorzat? Dryga? i Lucyn? Bogdanowicz, wzi?li udzia? w zabawie integracyjno – karnawa?owej, która odby?a si? w Jadownikach Mokrych. Jej specyfik? by? wyj?tkowy charakter oraz cele przy?wiecaj?ce organizatorom. By?a to bowiem wspólna uroczysto?? zaprzyja?nionych uczniów  z niepe?nosprawnymi opiekunami o?rodka rehabilitacyjno – opieku?czego, która przez takie po??czenie uczestników mia?a obali? cz?sto spotykany dystans spo?ecze?stwa do ludzi chorych oraz wzbudzi? wra?liwo?? uczniów i otworzy? ich serca na potrzebuj?cych. 
Wbrew ró?nicom rozwojowym m?odych ludzi i innym standardom ?ycia codziennego, zabawa mia?a bardzo pomy?lny przebieg. Z twarzy uczestników przez ca?y wieczór nie schodzi? u?miech i wyrazy zadowolenia. Jak wspomina ks. Marcin: „Postawa m?odych ludzi, zarówno uczniów, jak i podopiecznych o?rodka, przesz?a naj?mielsze oczekiwania. Nie tylko odnosili si? do siebie z szacunkiem i poszanowaniem w?asnej godno?ci, lecz nawet wydaje si?, ?e si? zaprzyja?nili. Taki widok z pewno?ci? podnosi na duchu ka?dego, kto wk?ada trud w wychowanie m?odego pokolenia.” Podobne odczucie zabawy posiadaj? tak?e uczestnicy. „By?o ?wietnie, nie spodziewa?em si? tak dobrej zabawy. Mam nadziej?, ?e b?dzie to okazja do lepszego zapoznania.” – dodaje z entuzjazmem Marcin Marek.

Jak wi?c wida?, spotkanie z pewno?ci? mo?na zaliczy? do udanych. Poza dobr? zabaw? i warto?ciowym sp?dzeniem czasu, m?odzi ludzie, pomimo zewn?trznych ró?nic, zbli?yli si? do siebie i obalili mit zamkni?tej na innych, nihilistycznej m?odzie?y. Czy przyniesie to jaki? wymierne owoce? Tego nie wiadomo, jednak?e u?miech na twarzy chorych i cz?sto odrzuconych niepe?nosprawnych, daje na to du?e nadzieje i jest wart zorganizowania najwi?kszej nawet zabawy.

Natalia Pochro?