Henryk B?a?ej, muzyk

Urodzi? si? 2 wrze?nia 1952 r. w Biskupicach Rad?owskich. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie (1976} w klasie fletu Doc. W. Chudziaka. Koncertuje jako solista i kameralista na wszystkich niemal estradach Polski a tak?e w 16 krajach Europy, USA oraz na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Bierze te? udzia? w licznych krajowych i mi?dzynarodowych festiwalach muzycznych oraz dniach kameralistyki, koncertuj?c jako solista i kameralista w duecie z ?on?, pianistk? – Teras? Kaban-B?a?ej. Jest wspó?autorem i dyrektorem artystycznym Mi?dzynarodowych Festiwali Muzyki Odnalezionej w Tarnowie.

prof. Stanis?aw Bro?ek

Urodzi? si? 20 marca 1947 roku w Biskupcach Rad?owskich. Ucz?szcza? do Liceum Ogólnokszta?c?cego w Rad?owie w latach 1960-1965. Studia na Wydziale Le?nym WSR w Krakowie uko?czy? w roku 1970. Stopie? doktora habilitowanego nauk le?nych w zakresie gleboznawstwa le?nego uzyska? na Wydziale Le?nym Akademii Rolniczej w Krakowie uchwa?? Rady Wydzia?u z dnia 6 kwietnia 1994 na podstawie dorobku i rozprawy „Przekszta?canie górskich gleb porolnych przez olsz? szar?”. Na wniosek Rady Wydzia?u Le?nego Akademii Rolniczej w Krakowie, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 5 marca 2004 r. nada? mu tytu? profesora nauk le?nych w zakresie gleboznawstwa le?nego. Najwi?kszym osi?gni?ciem naukowym i dydaktycznym S. Bro?ka jest wydanie w lipcu 2003 dzie?a „Atlas gleb le?nych Polski” CILP Warszawa 2003, s. 1-466, którego znaczenie wykracza poza granice kraju. Za osi?gni?cia w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej wyró?niony 9-krotnie nagrod? Rektora AR w Krakowie, a tak?e Srebrnym Krzy?em Zas?ugi (1998) oraz Z?ot? Odznak? (1984) za prac? spo?eczn? dla m. Krakowa^.

prof.  Ewa Danowska

Urodzi?a si? 12 II 1962 r. w Rad?owie. W 1986 r. uko?czy?a studia historyczne w Wy?szej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Prac? magistersk? pt. „Pogl?dy Tadeusza Czackiego na ekonomik? kraju” napisa?a pod kierunkiem prof. dr hab. Alicji Falniowskiej-Gradowskiej. Od wrze?nia 1986 r. do pa?dziernika 1989 r. pracowa?a w Archiwum Pa?stwowym w Krakowie – najpierw w dziale nadzoru nad narastaj?cym zasobem, pó?niej w dziale kartografii i dokumentacji technicznej. W 1988 r. wysz?a za m?? za Piotra Danowskiego, bior?c ?lub w rad?owskim ko?ciele parafialnym. Od listopada 1989 r. pracuje w Bibliotece Naukowej PAU i PAN w Krakowie – najpierw w dziale opracowania druków, nast?pnie w katalogu systematycznym. Od marca 1998 r. pracuje w dziale r?kopisów. Przez kilka lat by?a cz?onkiem Rady Naukowej Biblioteki PAN, a od 2002 r. jest cz?onkiem komitetu redakcyjnego „Rocznika Biblioteki Naukowej PAU i PAN”. W 1995 r. w krakowskiej WSP (obecnie Akademii Pedagogicznej) obroni?a prac? doktorsk? pt. „Komisja Skarbu Koronnego 1764-1794. Komisarze jako elita w?adzy wykonawczej”. Jej promotorem by?a prof. dr hab. Alicja Falniowska-Gradowska. W lutym 2006 r. otrzyma?a pami?tkowy medal wraz z certyfikatem na zako?czenie polsko-ukrai?skich obchodów 200-lecia za?o?enia Gimnazjum Wo?y?skiego w Krzemie?cu (Ukraina) za wspó?prac? w organizacji tamtejszej Izby Pami?ci. Od 2006 r. jest cz?onkiem Polskiego Towarzystwa Bada? nad Wiekiem Osiemnastym. Opublikowa?a ponad 40 artyku?ów w czasopismach i publikacjach naukowych. Interesuje si? histori? Polski XVIII i pocz?tków XIX wieku, przede wszystkim spo?eczn? i gospodarcz?, biografistyk? oraz edytorstwem ?róde?.

Jan D?b-Kocio? (w?. Kotlik) (1898-1976) - Minister Rolnictwa

ur. si? 30 marca 1898 r. w Biskupicach Rad?owskich, pow. Brzesko, woj. krakowskie. W miejscu urodzenia Jana D?b-Kocio?a, obecnie oznaczonego jako parcela nr 75 przy ul. Zagumnie jest zbudowany dom rodzinny Zbigniewa Marcinkowski. Jan D?b Kocio? gdy sko?czy? siedem lat, zacz?? ucz?szcza? do 2-klasowej powszechnej szko?y, nast?pnie rodzice zapisali go do 4-klasowej szko?y powszechnej w Rad?owie. Kontynuowa? nauk? w II gimnazjum w Tarnowie. W 1918 r. g?osi? si? na ochotnika  do Wojska Polskiego i  uda? si? na front. W styczniu 1919 r. podczas walki zosta? ranny i przebywa? w szpitalu wojskowym we Lwowie. Latem 1919 r. zosta? skierowany do Szko?y Podchor??ych w Warszawie, uzyskuj?c stopie? podchor??ego oraz przydzia? do ?l?skiego 167 pu?ku piechoty. Jako ?o?nierz otrzyma? na w?asno?? 15 ha gospodarstwo na Kujawach, namówi? rodziców na sprzeda? gospodarstwa w rodzinnych Biskupicach. Osiedlili si? w Strzelnie. W 1923 r. zosta? przyj?ty na l rok studiów Wy?szej Szko?y Handlowej w Warszawie. W 1920 r. uzyska? absolutorium w Szkole G?ównej Handlowej. Przyj?? propozycj? nauczania w Szkole Handlowej w Polskiej Macierzy Szkolnej w Równem na Wo?yniu, wyk?ada? ekonomi? polityczn?. Za? w 1932 r. zosta? prezesem powiatowego zarz?du Wo?y?skiego Zwi?zku Spó?dzielni Spo?ywców.  W mi?dzyczasie pozna? pann? Wac?aw? ?lesi?sk?, ?lub odby? si? w Inowroc?awiu. Po przyje?dzie do Warszawy zamieszka? wraz z ?on? i synem Zbigniewem przy ul. Che?m?y?skiej. Dzia?acz ruchu ludowego, wspó?organizator SL "Wola Ludu". 1947-53 minister rolnictwa i reform rolnych., nast?pnie do 1961 r. minister le?nictwa i przemys?u drzewnego. 1947-69 pose? na sejm. W latach powojennych wielokrotnie odwiedza? swoj? rodzinn? miejscowo??. Autor wspomnie? "Moje ?ycie, praca, my?li", gdzie dok?adnie opisuje rodzinn? miejscowo?? w latach 1898-1939. Jan D?b-Kocio? zmar? w 1978 r. w Warszawie

p?k. dypl. Jan Fudalej

Urodzi? si? 10 X 1946 r. w Rad?owie. W rodzinnej miejscowo?ci uko?czy? szko?? podstawow?, a nast?pnie Liceum Ogólnokszta?c?cego im., wówczas niechlubnego patrona - Janka Krasickiego. Po uko?czeniu LO w 1965 r. rozpocz?? studia w Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wroc?awiu. W roku 1968, po uko?czeniu szko?y oficerskiej, jako podporucznik rozpocz?? s?u?b? w Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego w Warszawie. Po dwóch latach przeniesiono go do 4. Pu?ku Zabezpieczenia Dowództwa Warszawskiego Okr?gu Wojskowego (DWOW) stacjonuj?cego w Warszawskiej Cytadeli. Za wzorow? s?u?b?, w ramach wyró?nienia (z?ota odznaka "Wzorowy Dowódca"), zosta? skierowany do Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie. Po jej uko?czeniu s?u?y? w 9. Dywizji Zmechanizowanej w Rzeszowie, a nast?pnie w stopniu majora przeszed? do pracy w DWOW. W 1986 r. w stopniu podpu?kownika rozkazem Ministra Obrony Narodowej (MON) zosta? wyznaczony na dowódc? 4. Pu?ku Zabezpieczenia DWOW, gdzie otrzyma? awans na stopie? pu?kownika. Po pi?cioletniej s?u?bie pracowa? na stanowisku zast?pcy szefa oddzia?u w sztabie WOW, a w 1996 r. powierzono mi sformowanie 2. Brygady Obrony Terytorialnej w Mi?sku Mazowieckim, gdzie przez 3 lata by? jej pierwszym dowódc?. Rozkazem MON zosta? wyznaczony na szefa oddzia?u szkolenia, a nast?pnie na zast?pc? szefa Zarz?du Obrony Terytorialnej w Sztabie Generalnym WP. W ramach NATO uczestniczy? w ?wiczeniach i spotkaniach z przedstawicielami m.in. armii Wielkiej Brytanii (Londyn) i USA w stanie Illinois (Chicago i Springfield). W 2004 r. przeszed? na emerytur?. W czasie s?u?by uhonorowany zosta? wieloma odznaczeniami, w tym Krzy?em Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Ks. biskup dr Antoni Ga?ecki h. Junosza (1811-1885)

Urodzi? si? 25 V 1811 w Rad?owie, by? synem Teodora, rz?dcy dworu w Rad?owie i matki Austriaczki Franciszki z domu Weiss. W 15 roku ?ycia przeniós? si? wraz z matk? do Wiednia i tu uko?czy? szko?? ?redni? i studia teologiczne na Uniwersytecie Wiede?skim. ?wi?cenia kap?a?skie otrzyma? w Wiedniu w dniu 8 marca 1834 r., a w dniu 26 stycznia 1837 r. promocj? na doktora teologii na Uniwersytecie Wiede?skim. 3 sierpnia 1838 r. jako kap?an diecezji tarnowskiej przyj?? katedr? egzegezy Starego Testamentu i j?zyków orientalnych w Instytucie Teologicznym w Tarnowie. Zosta? nadto profesorem religii i pedagogiki w gimnazjum tarnowskim, a pó?niej jego dyrektorem. W dniu 28 maja 1850 r. ces. Franciszek Józef I zamianowa? go pra?atem scholastykiem, a 1 marca 1853 r. dziekanem kapitu?y tarnowskiej. Konsekracj? biskupi? przyj?? w Rzymie dnia 19 listopada 1862 r. Przy zatrzymaniu dziekani w Tarnowie 11 grudnia przej?? rz?dy ko?cielne w Krakowie. Dnia 17 listopada 1868 r. pap. Pius IX zamianowa? go asystentem tronu papieskiego. Po nominacji biskupa w Krakowie w osobie ks. A. Dunajewskiego, biskup Ga?ecki opuszcza Kraków w 1879 r. i udaje si? na sta?e do Wiednia. Pozostawi? po sobie drukowan? rozpraw? doktorsk?, listy pasterskie i kilka innych druków. Zmar? 10 marca 1885 r. w Wiedniu i tam zosta? pochowany.

Dr Franciszek Gawe?ek (1884-1919) – Etnograf

dr Franciszek Gawe?ek urodzi? si? 4 lutego 1884 r. w Rad?owie w wielodzietnej w?o?cia?skiej rodzinie jako czwarty syn. Franciszek od m?odo?ci wykazywa? wielkie zdolno?ci, pilno?? i zainteresowanie nauk?. Nauczyciele w Szkole Ludowej w Rad?owie uwa?ali, ?e powinien uczy? si? nadal. Rodzice jego doceniaj?c znaczenie nauki skierowali go do Tarnowa, gdzie z wynikiem b. dobrym z?o?y? egzamin dojrza?o?ci w tamtejszym gimnazjum. W roku 1907 rozpocz?? studia w Krakowie na Uniwersytecie Jagiello?skim. Przez pi?? lat studiowa? archeologi? prehistoryczn?, etnografi? i antropologi?. W swoich badaniach skupia? si? na regionie rad?owskim. Zadebiutowa? jako etnograf rozprawk? "Czarownik z Rz?chowy w pow. Brzeskim". W roku 1910 napisa? rozpraw? "Przes?dy, zabobony, ?rodki lecznicze i wiara ludu w Rad?owie, w pow. Brzeskim". W tym samym czasie powsta?a rozprawa pt. "Konik zwierzyniecki, szkic krytyczny", a w nast?pnym "Palma, jajko i ?mingus w praktykach wielkanocnych ludu polskiego". W dziejach nauki polskiej zapisa? si? jako autor cenionej "Bibliografii ludoznawstwa polskiego" napisanej w 1914 r., a tak?e "Bibliografii ludoznawstwa litewskiego", wydanej w 1918 r.
Franciszek Gawe?ek odegra? znacz?c? rol? w organizowaniu Muzeum Etnograficznego w Krakowie w roku 1911, by? jego wspó?twórc? i przez wiele lat skupowa? liczne eksponaty, szczególnie z okolic Rad?owa. W latach 1913-1919 pracowa? jako nauczyciel w VII Gimnazjum w Krakowie. W roku 1919 powo?any zosta? przez w?adze Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na utworzon? specjalnie dla niego katedr? etnografii. Katedry tej nie obj??, gdy? w sierpniu tego roku zosta? zaproszony na polowanie do maj?tku hr. Tarnowskiego. Nieszcz??liwie spad? z konia, dosta? skr?tu jelit i zmar? na stole operacyjnym w Cz?stochowie 9 wrze?nia 1919 r., na trzy tygodnie przed rozpocz?ciem roku akademickiego. Pochowano go w Cz?stochowie, a dopiero w listopadzie przewieziono zw?oki do Rad?owa. Spoczywa w rodzinnym grobowcu obok swoich rodziców i brata.

Stanis?aw Gucwa (1919-1993) – minister, Marsza?ek Sejmu

Urodzi? si? 18 kwietnia 1919 r. we wsi Przybys?awice. W latach 1937-1939 by? sekretarzem Powiatowego Zwi?zku M?odzie?y Wiejskiej "WICI", Gdy mia? 20 lat by? wi?ziony w obozie jenieckim w Starobielsku. Wolno?? odzyska? uciekaj?c z transportu niemieckiego. W czasie okupacji z ramienia Komendy G?ównej Batalionów Ch?opskich kierowa? Walk? Cywiln? - obwód Radom-Kozienice.
Po wojnie uko?czy? studia ekonomiczne w Akademii Politycznej w Warszawie, a tak?e specjalizacj? z ekonomiki rolnictwa. By? dyrektorem Zjednoczenia Zak?adów Zbo?owych, dyrektorem departamentu w Ministerstwie Skupu. W latach 1957 - 1967 pe?ni? funkcj? wiceministra rolnictwa, a od 1967 r. ministra przemys?u spo?ywczego i skupu. W lutym 1971 r. wybrany zosta? prezesem Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i wiceprzewodnicz?cym Rady Pa?stwa. Nast?pnie pe?ni? funkcj? Marsza?ka Sejmu przez 13 lat. Poza tym by? cz?onkiem Prezydium Naczelnego Komitetu ZSL przez 3 kadencje.
Autor wielu artyku?ów i rozpraw, publikowanych na ?amach prasy lud. i pism fachowych. Zmar? w 1993 r.

Franciszek Habura (1843-1921) pedagog, literat, t?umacz literatury klasycznej, wybitny mówca.

Pedagog, filolog, publicysta i spo?ecznik galicyjski. Inicjator wielu tarnowskich przed­si?wzi?? o charakterze kulturalnym, w ostatnich dwóch dekadach XIX wieku. Urodzi? si? w Woli Rad?owskiej w Galicji (obwód boche?ski) w rodzinie ch?opskiej. Ojciec jego Jan (zamo?ny i o?wiecony ch?op) by? wójtem gminnym w Rad?owie. Franciszek pocz?tkowo pobiera? nauki w rodzinnej wsi u ojca, potem kszta?ci? si? w szkole trywialnej w Rad?owie, a nast?pnie uko?czy? Szko?? Ludow? w Tarnowie. W r. 1854 rozpocz?? nauk? w tarnowskim gimnazjum. B?d?c uczniem VIII klasy wst?pi? do miejscowego Seminarium Duchownego, które jednak rych?o porzuci?. Przeniós? si? do Krakowa, gdzie w Gimnazjum ?w. Anny zda? matur? z odznaczeniem. Wzi?? udzia? w Powstaniu Styczniowym. W lutym 1863 r. uda? si? do oddzia?u pu?kownika Apolinarego Kurowskiego stacjonuj?cego w Ojcowie. Wzi?? udzia? w krwawej bitwie pod Miechowem 17 lutego 1863 r. W latach 1865-1868 studiowa? na UJ filologi? klasyczn?, j?zyk polski i j?zyk niemiecki. Jeszcze przed uko?czeniem studiów rozpocz??, jako suplent, prac? pe­dagogiczn? w Gimnazjum ?w. Anny (1867), uczy? tam do r. 1869. Nast?pnie naucza? w gimnazjach w Samborze i Bochni. W r. 1872 osiad? w Tarnowie i rozpocz?? prac? w gimnazjum. Naucza? j?zyka polskiego, niemieckiego, propedeutyki filozofii, gre­ki i ?aciny. By? wybitnym filologiem. Jako polonista i ?acinnik wysoko postawi? poziom nauczania tych przedmiotów w tarnowskim gimnazjum. Jako inspektor szkolny okr?gu tarnowskiego i d?browskiego, w latach 1877-1884, przyczyni? si? do utworzenia wielu szkó? wiejskich ludowych. Pierwsz? jego prac? literack? by? do?? powierzchowny odczyt pt. „Pan Tadeusz a Illiada” (Kraków 1874). Najcenniejsze jednak pozycje w dorobku Habury stanowi? wy?mienite przek?ady pisarzy klasycznych: Salustiusza, Liwiusza, Cicerona, a tak?e dramaty F.M. Klingera. W r. 1907 napisa? niewielk?, bardzo cenn? monografi? dyrektora gimnazjum, zas?u?onego pe­dagoga, Bronis?awa Trzaskowskiego. Próbowa? si? jako poeta, czego dowodem jest „Hymn do ?w. Jana Chrzciciela, patrona ko?cio?a rad?owskiego”¹. Franciszek Habura by? wspania?ym mówc?. Nie by?o uroczysto?ci w Tarnowie, zarówno o charakterze patriotycznym, jubileuszowym czy ?a?obnym, podczas których nie zabiera?by g?osu. W czasie wizyty w Tarnowie Heleny Modrzejewskiej (1882), wzniós? toast na jej cze?? "wierszami mile przez ni? przyj?tymi. W roku 1903 przeszed? na emerytur?. W r. 1905 cesarz nada? mu tytu? radcy szkol­nego. W r. 1907 otworzy? w Tarnowie pierwsz? prywatn? szko?? ?redni? dla dziew­cz?t. Franciszek Habura zmar? 22 kwietnia 1921 roku w Tarnowie. Pochowany w kwa­terze powsta?ców na Starym Cmentarzu w Tarnowie.

Prof. dr hab. in?. Franciszek Kluza - Akademia Rolnicza w Lublinie

Urodzi? si? 11 sierpnia 1951 roku w Glowie. Po uko?czeniu Szko?y Podstawowej w Rad?owie kontynuowa? w latach 1965-1970 nauk? w Technikum Mechanicznym w Tarnowie. Studia wy?sze w kierunku mechanika i budowa maszyn, w zakresie technologii budowy aparatury przemys?owej uko?czy? w 1975 roku z wyró?nieniem w Politechnice Krakowskiej. Bezpo?rednio po studiach odby? roczn? s?u?b? wojskow? w Centralnym O?rodku Szkolenia S?u?b Uzbrojenia i Elektroniki.
Prac? zawodow? rozpocz?? w 1977 roku jako asystent w Zak?adzie In?ynierii Przetwórstwa Rolno-Spo?ywczego Akademii Rolniczej w Lublinie. W czasie zatrudnienia trwaj?cego do chwili obecnej uzyska?, stopie? doktora nauk technicznych w 1984 roku, doktora habilitowanego nauk rolniczych w 1993 roku, tytu? naukowy profesora w 1997 roku i stanowisko profesora zwyczajnego w 2003 roku.
Specjalizuje si? w zakresie termodynamiki, ch?odnictwa, zamra?alnictwa i in?ynierii produkcji ?ywno?ci. Dorobek naukowy Profesora obejmuje ponad 250 prac badawczych opublikowanych w kraju i za granic?, w wi?kszo?ci w j?zykach obcych. Jest autorem analityczno-empirycznych modeli prognozowania kinetyki zamra?ania i rozmra?ania ?ywno?ci, patentów i wzorów u?ytkowych. Kieruje jako redaktor naczelny Wydawnictwem Akademii Rolniczej w Lublinie. Jest przewodnicz?cym Rady Programowej fachowego czasopisma Ch?odnictwo w Warszawie. Jest odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Srebrnym i Z?otym Krzy?ami Zas?ugi.

Tadeusz Kowal

Tadeusz Kowal urodzi? si? 19 wrze?nia 1955 r. w Woli Rad?owskiej. Tu uko?czy? Szko?? Podstawow?, a w 1974 r. Liceum Ogólnokszta?c?ce w Rad?owie. Nast?pnie kontynuowa? edukacj? na WSP w Cz?stochowie. Tam spotka? si? ze ?rodowiskiem plastycznym, które inspiruje go do podj?cia samodzielnych prób. Po uko?czeniu obowi?zkowej s?u?by wojskowej w stopniu p. porucznika rozpoczyna w 1979 r. prac? w Zespole Szkó? w Brzesku. Tam rozpoczyna przygod? z folklorem. Przez siedem lat ta?czy i ?piewa w Nauczycielskim Zespole Folklorystycznym.. Przez 20 lat prowadzi Dzieci?cy Zespó? Regionalny „Wolanie" z licznymi sukcesami. Ca?y czas rozwija swoje zainteresowania plastyczne skupiaj?c si? szczególnie na malarstwie pejza?owym. W latach osiemdziesi?tych interesuje si? kabaretem, teatrem i wreszcie rze?b? w drewnie, ze szczególnym zami?owaniem do rze?by sakralnej. Rze?bi liczne wizerunki ukrzy?owania. Swoimi pracami zdobi Kaplice B?. Karoliny Kózki i cztery Kapliczki na szlaku m?cze?stwa B?ogos?awionej. W latach 90-tych bierze udzia? w projekcie budowy o?tarza w Niedomicach wg prof. Bronis?awa Chromego, a nast?pnie wraz ze swoj? ?on? Ma?gorzat? wykonuje wystrój Ko?cio?a w Woli Rad?owskiej - o?tarz, tabernakulum, drog? krzy?ow?, krzy?e do kultu, „Ecce Homo" - Chrystusa przy s?upie oraz o?tarzyk Matki Bo?ej „Wole?skiej". W 2002 r. pracuje nad wystrojem ko?cio?a Atyrau w Kazachstanie - „Droga Krzy?owa" i Grupa Ukrzy?owania. Wykonuje kopie: figurki Matki Bo?ej w Biskupicach Rad?owskich, figury ?w. Stanis?awa ze Szczepanowa do kapliczki nad studni?, figur? ?w. Nepomucena do Wierzchos?awic oraz kopi? rze?bionego obrazu Matki Bo?ej Szkaplerznej w Strzelcach Wielkich. W mi?dzy czasie maluje cykle malarskie: „Pe?na jest ziemia obecno?ci Pana", „Ja jestem drog?, prawd? i ?yciem" (w których prezentuje drog? w pejza?u polskim jako szczególne uj?cia losu cz?owieka), „Woda nie jedno ma imi?", oraz cykle portretowe: „B?ogos?awiona Karolina" i „Jan Pawe? II". Na uwag? zas?uguje cykl portretów na sztandary, wyszywane przez ?on? Ma?gorzat? w oryginalnej technice akrylowej. Ma?gorzata Kowal ur. 9.03.1967 r. w Rad?owie (absolwentka tarnowskiego liceum plastycznego – kierunek tkactwo artystyczne), jest autork? ponad siedemdziesi?ciu sztandarów dla okolicznych szkó? i instytucji.

B?ogos?awiona Karolina Kózka (1898-1914)

Patronka m?odzie?y polskiej, urodzi?a si? w przysió?ku ?mietana wsi Wa? Ruda dnia 2 sierpnia 1898 roku, zmar?a ?mierci? m?cze?sk? 18 listopada 1914 roku. W swym krótkim ?yciu zas?u?y?a si? jako gorliwa aposto?ka wiary, zdolna uczennica, ch?tna do pomocy bli?nim, udziela?a si? w ?yciu nowo powsta?ej parafii w Zabawie. Ks. W?adys?aw Mendrala nazywa? j? "swoj? praw? r?k?" Cz?sto korzysta?a z biblioteczki wuja Borz?ckiego, gdzie pe?ni?a funkcj? bibliotekarza i czytaj?cej na g?os ksi??ki i czasopisma religijne. Od chwili jej ?mierci pozosta?a w pami?ci rodaków jako "s?uga Bo?a" czasem jej kult zacz?? si? szerzy?, pisano o niej religijne wiersze a tak?e biografie. Jej beatyfikacja odby?a si? w Tarnowie, 10 czerwca 1987 r. w czasie trzeciej pielgrzymki Jana Paw?a II do swojego ojczystego Kraju.

Andrzej Kuma (1883-1978) artysta malarz, rze?biarz

Urodzi? si? 13 marca 1883 r. w Przybys?awicach, syn Jana i Marii. By? znanym artyst? w regionie, cho? w ostatnim czasie zapomnianym. Wed?ug informacji pisemnej przekazanej przez Stanis?awa G?bisia z USA, jako czteroletni ch?opiec nieszcz??liwie wypad? przez okno domu, trac?c s?uch oraz mow?. Ucz?szcza? do szko?y w Wietrzychowicach, gdzie ojciec jego pracowa? jako rz?dca w miejscowym dworze. Parafialny ksi?dz, widz?c w ch?opcu niepospolity talent, przyczyni? si? do dalszej, ukierunkowanej edukacji Kumy, jak? by?a specjalna szko?a artystyczna dla g?uchoniemych w Petersburgu. Po jej uko?czeniu powróci? do Przybys?awic i mieszka? u swoich braci (Stanis?awa i Józefa) po?wi?caj?c si? swojej ukochanej pasji. G?ównie malowa? obrazy religijne, ale tak?e pejza?e, widoki oraz rze?bi? postaci biblijne. Pozostawi? po sobie wiele prac, w tym wierne kopie obrazów Wojciecha Kossaka, które zdobi? do dzi? domy nie tylko w Przybys?awicach, ale tak?e w Danii i USA, zachwycaj?c wyj?tkowym pi?knem. Na szczególn? uwag? zas?uguj? rze?by Ewangelistów oraz obrazy w ko?ciele parafialnym w Otfinowie. U schy?ku ?ycia przebywa? w Domu Starców w Wietrzychowicach, gdzie dalej pracowa? twórczo. Tam te? zmar?, pochowany zosta? na cmentarzu w Otfinowie.

Pawe? Ma?ek Mjr WP, strzelec pozna?skiego Grunwaldu (pistolet), mistrz Polski, medalista mistrzostw ?wiata (1970), dwukrotny mistrz Europy (1971), olimpijczyk z Meksyku (1968). Mistrz Sportu.

Pawe? Ma?ek urodzi? si? 11 maja 1933 roku w Wa? Rudzie. Po uko?czeniu szko?y podstawowej kszta?ci? si? w zawodzie stolarza. Potem jednak zdecydowa? si? na karier? wojskow?. Szko?? oficersk? uko?czy? w Jeleniej Górze. Pocz?tkowo s?u?y? w Krakowie, a nast?pnie zosta? skierowany do Poznania. Tam zwi?za? si? z Wojskowym Klubem Sportowym Grunwald², w którym by? pocz?tkowo zawodnikiem, a potem przez szereg lat kierownikiem sekcji strzeleckiej. Jako sportowiec odniós? wiele sukcesów. By? a? czterokrotnym mistrzem Polski w strzelaniu z pistoletu wojskowego na 25 m w latach: 1968, 1970, 1974 oraz w strzelaniu z pistoletu dowolnego w roku 1974. Na arenie mi?dzynarodowej zdoby? br?zowy medal M? 1970 Phoenix .By? tak?e dwukrotnym mistrzem Europy.  Poza tym: czterokrotny medalista ME. By? na Olimpiadzie w Meksyku (1968), gdzie co prawda nie zdoby? medalu, ale zaj?? wysokie 5 miejsce w klasyfikacji ogólnej. Po zako?czeniu kariery wojskowej w stopniu majora oraz kariery sportowej wróci? w rodzinne strony. Obecnie wraz z ?on? od kilku lat przebywa u syna w Stanach Zjednoczonych.

Józef Marcinkowski (1905 –1993) – nauczyciel, adwokat, dzia?acz ludowy - ps. „Tracz”, „K?os”

Urodzi? si? 4 lipca 1905 w Biskupicach Rad?owskich pow. Brzeski w rodzinie ch?opskiej. Uko?czy? gimnazjum w Tarnowie w 1924 r., a nast?pnie studiowa? filologi? polsk?, histori? i prawo na Uniwersytecie Jagiello?skim, uzyskuj?c w 1930 tytu? mgr. filozofii i 1936 mgr. prawa. Od 1928 nauczyciel. Od 1924 r. dzia?a? w Ma?opolskim Zwi?zku M?odzie?y w Krakowie. Od 1926 r. nale?a? do Polskiej Akademickiej M?odzie?y Ludowej. W roku 1928 r. powo?any na prezesa tej organizacji. By? te? wspó?za?o?ycielem ZMW. Spó?dzielnia O?wiatowa w Krakowie, a tak?e (1930-1937) redaktorem jego organu prasowego Znicz. Dzia?acz spo?eczno-polityczny, wspó?za?o?yciel i cz?onek Towarzystwa Przyjació? Muzeum im. Wincentego Witosa. Autor wielu artyku?ów publikowanych w prasie ludowej i m?odzie?owej. Najbardziej znane publikacje ksi??kowe to pami?tniki. Wspó?autor obszernego opracowania Ruch ludowy w Ma?opolsce i na ?l?sku. W okresie mi?dzywojennym za dzia?alno?? spo?eczno-polityczn? kilkakrotnie aresztowany. W 1948 r. wycofa? si? z dzia?alno?ci politycznej Zmar? w 1993 r. w My?lenicach.

Stanis?aw Mierzwa (1905-1985) , dzia?acz ruchu ludowego, wspó?pracownik Wincentego Witosa i pierwszy wykonawca Jego testamentu politycznego .

Urodzi? si? 27 stycznia 1905 r. w rodzinie ch?opskiej we wsi Biskupice Rad?owskie, gm. Rad?ów, pow. brzeski. Szko?? powszechn? dwuklasow? uko?czy? w rodzinnej wsi w 1916 r., po czym zacz?? ucz?szcza? do czteroletniej szko?y z j?zykiem niemiec­kim w miasteczku ?abno. Po uko?czeniu dwu klas zda? egzamin i w 1918 r. rozpocz?? nauk? w neoklasycznym Gimna­zjum im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie, uzyskuj?c matur? w czerwcu 1926 r. Po maturze wst?pi? do seminarium duchownego w Tarnowie. Przebywa? w nim dwa lata, po czym powa?nie zachorowa? i zg?osi? dobrowolne wyst?pienie. Od jesieni 1929 r. rozpocz?? studia prawnicze na UJ w Krakowie. Uko?czy? je w 1934 r., uzyskuj?c stopie? magistra. 
W Krakowie wst?pi? do ZMWRP „Znicz”. Jeszcze jako student wst?pi? do Stronnictwa Ludowego. W 1933 roku otrzyma? pierwszy wyrok dwóch miesi?cy aresztu za „dzia?alno?? antyrz?dow?”. By? wiceprezesem Zarz?du Powiatowego SL w Krakowie w latach 1934-1935, zorganizowa? jedyne w Krakowie ko?o SL, skupiaj?c inteligencj? ludow? z terenu miasta i dzia?aj?c na prawach zarz?du grodzkiego. W 1933 roku wybrany zosta? cz?onkiem Rady Naczelnej SL w 1935 - sekretarzem Zarz?du Okr?gowego SL na Ma?opolsk? i ?l?sk. By? animatorem wielu poczyna? Stronnictwa Ludowego. W 1937 roku wybrany zosta? cz?onkiem NKW SL. W latach 1940-1944 by? cz?onkiem Okr?gowego Kierownictwa Ruchu Ludowego i cz?onkiem Krakowskiego Komitetu Mi?dzypartyjnego a od listopada 1944 roku cz?onkiem Centralnego Kierownictwa Ruchu Ludowego, by? te? cz?onkiem Rady Jedno?ci Narodowej. Przez ca?y czas okupacji utrzymywa? ??czno?? z Wincentym Witosem a w dniach prze?omu ukry? Prezesa przed wywozem przez okupanta. W marcu 1945 roku zosta? aresztowany. Po zwolnieniu w lipcu 1945 roku podj?? dzia?alno?? w organizowanym przez Miko?ajczyka Polskim Stronnictwie Ludowym. Na okr?gowym zje?dzie delegatów w Krakowie, we wrze?niu1945 roku zosta? wybrany sekretarzem Zarz?du Okr?gu. Po ?mierci Witosa by? g?ównym organizatorem Jego manifestacyjnego pogrzebu. Na styczniowym kongresie w 1946 roku zosta? wybrany cz?onkiem NKW PSL. W latach 1945-1947 by? cz?onkiem WRN w Krakowie. W po?owie wrze?nia 1946 roku Stanis?aw Mierzwa zosta? nies?usznie aresztowany i skazany przez s?d wojskowy w 1947 roku na kar? 10 lat wi?zienia. Zwolniony przedterminowo w 1954 roku podj?? prace zawodow? w charakterze radcy prawnego a nast?pnie adwokata. Dzia?a? w Spo?ecznym Komitecie Uczczenia Pami?ci Wincentego Witosa, by? wiceprzewodnicz?cym Spo?ecznego Komitetu Budowy Pomnika Wincentego Witosa w Warszawie, dzia?aj?cego od marca 1982 roku a szczególn?. Mecenas Stanis?aw Mierzwa, nieugi?ty bojownik o sprawy wsi i ch?opów, zmar? w dniu 30 pa?dziernika 1985 roku w Szpitalu im. Józefa Dietla w Krakowie, Cz?owiek wielkiego formatu i niezwykle prawego charakteru.

prof. dr hab. Edward Mleczko, Wybitny sportowiec, obecnie prodziekan AWF im. Bronis?awa Czecha w Krakowie

Edward Mleczko urodzi? si? w Rad?owie 15 listopada 1948 roku. Po uko?czeniu Szko?y Podstawowej w rodzinnej miejscowo?ci, w roku 1962 zda? do Liceum Ogólnokszta?c?cego w Rad?owie. Pierwsz? jego pasj? by? sport. Jako 16-letni ucze? wzi?? udzia? w popularnych w latach 60-tych biegach narodowych. Zauwa?ony przez trenera Emila Wzorka, zosta? zawodnikiem klubu lekkoatletycznego Tarnovia. Po zdanej maturze, w roku 1966. Po uko?czeniu studiów polonistycznych w roku 1971, rozpocz?? prac? w charakterze nauczyciela j?zyka polskiego, jednocze?nie nadal uprawia? lekkoatletyk?. Jego dorobek sportowy jest imponuj?cy: by? trzykrotnym mistrzem Polski na 10 km w prze?ajach, startowa? w ME w Helsinkach i w biegu marato?skim w Sao Paulo (1975 r.). Na bie?niach stadionów rywalizowa? z takimi s?awami sportowymi, jak wielokrotny mistrz ?wiata Australijczyk Ron Clark, z czterokrotnym mistrzem olimpijskim Fina Lasse Virenem, czy te? nasz Bronis?aw Malinowski. Po zako?czeniu kariery sportowej 1976 r. Edward Mleczko rozpoczyna studia na Krakowskim AWF-ie. Po ich uko?czeniu podejmuje prac? na tej uczelni w charakterze pracownika naukowego uzyskuj?c kolejno stopnie naukowe: doktorat w 1985 r. , habilitacj? 1992, a? wreszcie profesur? w 2001 r. . Jest autorem oko?o 90 publikacji i artyku?ów, w tym ok. 50 naukowych prac twórczych, 2 podr?czników oraz 40 prac popularnonaukowych. Odznaczony zosta? Medalem KEN (2001) oraz Z?otym Krzy?em Zas?ugi (2002). Redaguje czasopismo „Antropomotoryka”. Jest cz?onkiem Mi?dzynarodowego Stowarzyszenia Motoryki Sportowej oraz PTNKF, w której pe?ni funkcj? cz?onka Zarz?du Oddzia?u Kraków. W ostatnich wyborach do w?adz Uczelni zosta? wybrany z mandatu m?odych pracowników nauki do Senatu AWF Kraków. W bie??cym roku akademickim zosta? mianowany kierownikiem Zespo?u Metodyczno-Przedmiotowego Lekkoatletycznych Forum Rekreacji w Katedrze Lekkiej Atletyki AWF w Krakowie.

Gen. bryg. dr in?. Józef Nasiadka

Józef Nasiadka urodzi? si? 15 stycznia 1960 r. w Rad?owie. Do szko?y podstawowej ucz?szcza? w Wa? Rudzie i Rad?owie, nast?pnie uczy? si? w I Liceum Ogólnokszta?c?cym w Tarnowie. Po egzaminie dojrza?o?ci rozpocz?? studia na Wydziale Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej, które uko?czy? w 1984 roku. W 1988 roku, jako porucznik zosta? wyznaczony na stanowisko dowódcy kompanii w 4. batalionie radiotechnicznym w Warszawie, a w 1990 roku obj?? obowi?zki zast?pcy dowódcy tego batalionu ds. technicznych.
W latach 1992–1996 pe?ni? w stopniu kapitana obowi?zki dowódcy 3 batalionu radiotechnicznego w Sandomierzu. Od 1998 roku, jako podpu?kownik i pu?kownik, pe?ni? s?u?b? w Dowództwie Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie. W mi?dzyczasie p?k Nasiadka uczestniczy? w pracach specjalistycznych grup roboczych NATO, zwi?zanych z obron? powietrzn?, g?ównie w Kwaterze G?ównej Sojuszu w Brukseli, ponadto we W?oszech i Stanach Zjednoczonych. W 1997 roku w Akademii Obrony Narodowej obroni? rozpraw? doktorsk?, uzyskuj?c stopie? naukowy doktora nauk wojskowych. W 2003 roku obj?? stanowisko zast?pcy Szefa Wojsk Radiotechnicznych Si? Powietrznych, a po uko?czeniu Studium Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w 2005 roku, dowodzi? 3 Brygad? Radiotechniczn? we Wroc?awiu. W sierpniu 2007 roku zosta? wyznaczony przez ministra obrony narodowej na stanowisko Szefa Wojsk Radiotechnicznych Si? Powietrznych. W dniu ?wi?ta Niepodleg?o?ci, 11 listopada 2007 otrzyma? z r?k prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Lecha Kaczy?skiego nominacj? na stopie? genera?a brygady Wojska Polskiego. Gen. bryg. dr in?. Józef Nasiadka mieszka na sta?e w Warszawie.

Ludwika Kamilla z Kraskowskich Nitschowa

Ludwika Kamilla z Kraskowskich Nitschowa, córka Marii Wendorff, artystki malarki i Jerzego Kraskowskiego, powsta?ca z 1863 r., urodzi?a si? 6 grudnia 1889 r. w Rad?owie i zosta?a ochrzczona w rad?owskim ko?ciele. Studia artystyczne rozpocz??a w Krakowie w 1908 r. pocz?tkowo prywatnie w pracowni prof. Leona Wyczó?kowskiego, nast?pnie w latach 1912-1913 w Szkole Sztuk Pi?knych dla Kobiet Marii Niedzielskiej, pod kierunkiem profesorów: J. Malczewskiego, St. Kamockiego, W. Tetmajera, J. Szczepkowskiego, W. We-issa. Po I wojnie ?wiatowej, po rocznym pobycie we Francji, w 1919 r. przenios?a si? do Warszawy i tutaj w latach 1920-1926 podj??a dalsze studia w Akademii Sztuk Pi?knych, w pracowni rze?by prof. T. Breyera. W 1927 r. zosta?a cz?onkiem Stowarzyszenia Artystów Rze?biarzy .Forma", a w 1935 r. wybrano j? do zarz?du Zwi?zku Zawodowego Rze?biarzy, którego prezesem by? wówczas Franciszek Strynkiewicz.

Bezpo?rednio po II wojnie ?wiatowej Ludwika Nitschowa zajmowa?a si? organizacj? wystaw sztuki polskiej dla zagranicy z ramienia Ministerstwa Kultury i Sztuki. Od 1946 r. nale?a?a do grupy artystycznej .Warszawa". W latach 1950-1962 podj??a dzia?alno?? pedagogiczn? jako profesor w Katedrze Rze?by ASP w Warszawie; od 1958 r. prodziekan Wydzia?u Rze?by. Pierwsza indywidualna wystawa prac L. Nitschowej odby?a si? w Zach?cie w 1929 r. W 1932 r. otrzyma?a nagrod? za pos?g Marii Curie-Sk?odowskiej, który to pos?g zosta? zakupiony przez rz?d Republiki Francuskiej. Za granic? bra?a udzia? w wystawach w Nowym Jorku, Pary?u, Amsterdamie i Brukseli.

Odby?a podró?e artystyczne: W?ochy, Francja (trzykrotnie), ZSRR, W?gry. Po 1945 r. wystawia w kraju i za granic? oraz bierze udzia? w konkursach na pomniki. Otrzyma?a wiele nagród i odznacze?. Twórczo??: rze?ba monumentalna i kameralna, materia?; kamie?, br?z, gips, ceramika, drewno.

Prof. dr hab. Gabriel Nowak, farmakolog (specjalno??: biologia medyczna)

Ur. 29.06.1955 r. w Rad?owie. Szko?? Podstawow? uko?czy? w Rad?owie i w 1970r. rozpocz?? nauk? w Liceum Ogólnokszta?c?cym w Rad?owie. Po przeprowadzce do Tarnowa uko?czy? tam II Liceum Ogólnokszta?c?ce w 1974r., w tym samym roku rozpocz?? studia na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Krakowie. Studia uko?czy? w 1979 roku i rozpocz?? prac? w Zak?adzie Chemii Analitycznej Wydzia?u Farmaceutycznego AM w Krakowie. W 1980 roku na krótko wróci? do Tarnowa gdzie pracowa? w Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Od ko?ca 1980 roku rozpocz?? prac? naukow? w Instytucie Farmakologii Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, gdzie doktoryzowa? si? 1987 roku a habilitowa? si? w 1997. Przebywa? na wielu stypendiach zagranicznych. Wspó?autor ponad 280 publikacji. W 2005 otrzyma? tytu? profesora nauk farmaceutycznych. Obecnie jest profesorem w Instytucie Farmakologii PAN w Krakowie i w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiello?skiego, gdzie na Wydziale Farmaceutycznym jest kierownikiem Zak?adu Cytobiologii i Histochemii.

Janusz Nowak (1930-2004) – pisarz

Janusz Nowak - pisarz, ur. 1930 roku w Marcinkowicach, gmina Rad?ów. Tu ko?czy podstawow? i ?redni? edukacj?. Pó?niej losy pokierowa?y go w Polsk? i poza jej granice. By? okres, ?e pracowa? w Rad?owie jako referent skupu i kontraktacji w Gminnej Spó?dzielni "Samopomoc Ch?opska". W 1979 r. emigruje do USA, gdzie pocz?tkowo ima si? ró?nych zaj??, a od 1982-1996 roku pracuje w szkole ?redniej w Glendale Heights w Illinois. Od 1997 roku na emeryturze. Zmar? w 2004 roku.

dr W?adys?aw Patulski, S?dzia S?du Najwy?szego w stanie spoczynku

Dzi? emerytowany s?dzia S?du Najwy?szego, autor kilkudziesi?ciu opracowa? z zakresu prawa pracy i prawa cywilnego - ksi??ek, komentarzy, artyku?ów. Doradca i wspó?pracownik organizacji gospodarczych, konsultant firm szkoleniowo-doradczych. Urodzi? si? 18 stycznia 1927 roku w Rad?owie, sp?dzaj?c m?odzie?cze lata przy ulicy Le?nej. Podstawow? (1934-1941) i ?redni? edukacj? odby? w rodzinnej miejscowo?ci, wie?cz?c j? w roku 1958 ?wiadectwem dojrza?o?ci Liceum Ogólnokszta?c?cym im. Tadeusza Ko?ciuszki (ma?a matura - 1946 r., du?a matura - 1948 r.). Nast?pny etap jego ?ycia to Kraków, gdzie studiowa? na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiello?skiego. W latach 1948-1952, a nast?pnie pod kierunkiem prof. Jana Góreckiego napisa? prac? doktorsk?, po?wi?con? statusowi prawnemu tzw. dochowa?ców-wiejskich (stopie? magistra praw w zakresie prawno-cywilnym - 1952 r.; stopie? naukowy doktora nauk prawnych - 1968 r.). Równocze?nie pracowa? w s?downictwie krakowskim, orzekaj?c w sprawach cywilnych i rodzinnych; najpierw jako s?dzia powiatowy (w latach 1953-1965), a nast?pnie s?dzia wojewódzki (w latach 1966-1972). W trzecim etapie ?yciowym zwi?zany jest z Warszawa, gdzie w latach 1973-1986 pe?ni? obowi?zki dyrektora Departamentu Spraw Rodzinnych i Nieletnich w Ministerstwie Sprawiedliwo?ci, orzekaj?c przy tym (w ramach delegacji) w Izbie Cywilnej S?du Najwy?szego, a nast?pnie w latach 1987-1990 ju? jako s?dzia tego S?du. Prac? w s?downictwie ??czy? z prac? naukow? na wy?szych uczelniach wyk?adaj?c: prawo cywilne, prawo pracy, prawo rodzinne i prawo handlowe. W sumie napisa? ponad sto ró?nego rodzaju publikacji (g?ównie z zakresu prawa cywilnego i prawa pracy), a w tym: monografii, komentarzy do kodeksu cywilnego, kodeksu post?powania cywilnego, kodeksu pracy oraz glos i artyku?ów.

prof. Jan Patu?a (1944 – 1996) politolog Prof. Universidad Autonoma Metropolitana (UAM) w Ciudad México i m.in. autorem monografii o „Solidarno?ci”, „Revolucion y Contrevolucion en Polonia”
Jan Patu?a urodzi? si? w 1944 r. w Rad?owie. Dzieci?stwo i wczesn? m?odo?? sp?dzi? w rodzinnej miejscowo?ci, pomagaj?c rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. Tutaj rozpocz?? podstawow? nauk? w miejscowej szkole podstawowej. Nast?pnie uczy? si? w s?ynnym wówczas Liceum Ogólnokszta?c?cym im. Tadeusza Ko?ciuszki w Rad?owie, które uko?czy? w 1962 r. Dalsz? edukacj? kontynuowa? w Krakowie na Uniwersytecie Jagiello?skim, na wydziale historii oraz germanistyki. W 1970 roku wyjecha? jako stypendysta do Francji. Kontynuowa? nauk? na uniwersytetach w Lyon i Nancy. Tu pozna? swoj? ?on?, Meksykank? z pochodzenia – Ros? Mari? Aponte. W sierpniu 1972 roku Rosa przyjecha?a do Polski, by pozna? rodzin? Jana. Wróci?a do Francji i stamt?d wraz z Janem Patu?? wyjechali do Meksyku, w pa?dzierniku wzi?li ?lub.

Andrzej Seremet Urodzi? si? w Rad?owie w 1959 roku. By?y s?dzia, od 31 marca 2010 roku prokurator generalny

P?k mgr in?. Czes?aw Szwiec

Urodzi? si? 10 maja 1938 r. w Biskupicach Rad?owskich. Po uko?czeniu szko?y podstawowej podejmuje dalsz? nauk? w Technikum Mechanizacji Rolnictwa w ?a?cucie. W 1956 roku zda? z wyró?nieniem egzamin dojrza?o?ci przed Komisj? Egzaminacyjn?, powo?an? przez Ministerstwo Rolnictwa. Postanawia zosta? oficerem Wojska Polskiego, wst?puje do wojska i rozpoczyna nauk? w Oficerskiej Szkole Uzbrojenia w Olsztynie. Po uko?czeniu szko?y Rada Pa?stwa uchwa?? z dnia 21 pa?dziernika 1961 r. mianowa?a go na stopie? podporucznika Wojska Polskiego w korpusie osobowym oficerów uzbrojenia. W 1968 roku Dowództwo Brygady skierowa?o go na studia Akademii Wojskowej w Warszawie. Po ich uko?czeniu w 1972 roku, odbywa sta? zawodowy w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia.  W 1973 r. rozpoczyna s?u?b? wojskow? w Ministerstwie Obrony Narodowej, gdzie pe?ni obowi?zki na ró?nych odpowiedzialnych stanowiskach od starszego specjalisty do Szefa Oddzia?u. W 1987 r. Minister O?wiaty i Wychowania za zas?ugi dla o?wiaty u wychowania nada? mu Medal Komisji Edukacji Narodowej. Wielokrotnie odznaczany, w tym Krzy?em Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Z?otym i Srebrnym Krzy?em Zas?ugi i wieloma odznaczeniami resortowymi. W 1998 r. podejmuje prac? na stanowisku G?ównego specjalisty do spraw obronnych w Sekretariacie Prezesa G?ównego Urz?du Statystycznego w Warszawie. 30 czerwca 2007 roku przechodzi na emerytur?.

Genera? Kazimierz Tumidajski (1897-1947)

Urodzi? si? 28 lutego 1897 roku w Rad?owie przy ulicy Brzeskiej. Ucz?szcza? do I Gimnazjum im. K. Brodzi?skiego w Tarnowie. S?u?b? ?o?niersk? dla ojczyzny rozpocz?? bardzo wcze?nie, gdy? jako 17-letni ucze? uciek? z domu do Legionów i bra? udzia? w walkach w Karpatach i Besarabii. Uczestniczy? w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zako?czeniu wojny pozosta? w wojsku. Od maja 1934 r. dowodzi? batalionem w 2 pu?ku Strzelców Podhala?skich w Sanoku. W pocz?tkach 1940 r. zosta? mianowany pierwszym inspektorem S?u?by Zwyci?stwa Polski w Tarnowie. Wiosn? 1941 r. w obawie przed dekonspiracj? major K. Tumidajski zosta? przeniesiony do Lublina. Do grudnia 1941 r. by? szefem sztabu AK, a od 1 stycznia 1943 r. komendantem okr?gu lubelskiego Armii Krajowej. 31 lipca 1944 r. p?k K.Tumidajski zosta? aresztowany przez NKWD i przewieziony do wi?zienia lefortowskiego w Moskwie, a nast?pnie trafi? do obozu w Diagilewie pod Riazaniem. 24 wrze?nia 1944 r. Naczelny Wódz, gen. Kazimierz Sosnkowski wyda? rozkaz nadaj?cy K. Tumidajskiemu Order Virtuti Militarii IV klasy, awansuj?c go jednocze?nie do stopnia genera?a brygady. 29 czerwca 1947 r. zdeterminowany ci??kimi warunkami codziennego ?ycia i brakiem perspektyw powrotu do kraju rozpocz?? wraz z innymi ?o?nierzami - wi??niami protestacyjn? g?odówk?. Wycie?czony zosta? przewieziony do szpitala w Skopino, gdzie 4 lipca 1947 r. podczas przymusowego karmienia zosta? bestialsko zam?czony. By?o to wykonanie zaplanowanego przez NKWD wyroku ?mierci na generale. Prochy gen. K. Tumidajskiego po 45. letnim okresie stara? jego córki wróci?y 12 wrze?nia 1991 r. do kraju. Zgodnie z ostatni? wol? genera?a spocz??y na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.

Helena Urbanik - poetka, malarka

Urodzi?a si? 4 lipca 1934 roku w Rad?owie w domu rodzinnym przy ul. Zako?ciele, rodzice Heleny: Maria z d. Go?as i Jan Go?as. Ucz?szcza?a do Rad?owskiej Szko?y Podstawowej, w Ko?ciele Parafialnym przyj??a sakrament I Komunii ?w., bierzmowania a potem ?lubu. By?a absolwentk? Gimnazjum ceramicznego w Szczawnie–Zdroju na wydziale malarskim.

Zaocznie uczy?a si? w I Liceum Ogólnokszta?c?cym w Tarnowie zdaj?c egzamin dojrza?o?ci. Studiuje przez dwa lata na UJ w Krakowie na wydziale prawa, a nast?pnie z bardzo wa?nych wzgl?dów rodzinnych rezygnuje zupe?nie z nauki. Uko?czy?a wiele kursów np. kurs dziennikarski, pracowa?a w latach 60-tych w czasopi?mie "Nowiny Brzeskie" wspó?pracowa?a swego czasu z tarnowskim "Temi". Obecnie jest emerytk? mieszka w Tarnowie. Poetyckie dokonania Urbanik to tomiki poezji pt. "W dzie? jak w t?um", "Królestwo”", "?wi?tokradzki pejza?", "Kantyczki i wiersze u?omne", "Zmierzch krótkiego lata", "Na torze", "Bia?y autobus".

Jest laureatk? wielu wyró?nie?, udziela licznych wywiadów, wyg?asza prelekcje.e. Mia?a kilka wieczorów autorskich i wystaw malarskich - twórczyni ok. 80 pejza?y.

Prof. dr hab. Franciszek Ziejka - Rektor UJ (1999-2005), badacz literatury polskiej, moralny humanista, przewodnicz?cy Konferencji Rektorów Akademickich Szkó? Polskich

Profesor Franciszek Ziejka urodzi? si? 3 pa?dziernika 1940 r. w Rad?owie. Nauk? w szkole podstawowej i ?redniej odby? w rodzinnej miejscowo?ci, wie?cz?c j? w r. 1958 ?wiadectwem dojrza?o?ci Liceum Ogólnokszta?c?cego im. Tadeusza Ko?ciuszki. W 1958 roku podj?? studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiello?skim. Profesor Franciszek Ziejka jest wybitnym uczonym i oryginalnym badaczem ?wiadomo?ci politycznej Polaków, wyra?onej w dzie?ach literatury polskiej, zw?aszcza XIX i XX wieku. Przeszed? wszystkie szczeble kariery akademickiej na Uniwersytecie Jagiello?skim uzyskuj?c najpierw stopnie doktora (1971), doktora habilitowanego (1982), a nast?pnie tytu? profesora (1991). Stanowisko profesora zwyczajnego otrzyma? w 1998 roku. Cz?onkiem czynnym Polskiej Akademii Umiej?tno?ci zosta? w roku 2002. W roku 1999 zosta? wybrany na JM Rektora UJ, któr? to godno?? sprawowa? do roku 2005. Prof. Franciszek Ziejka jest autorem i redaktorem dwudziestu dwu pozycji ksi??kowych, ponad 150 rozpraw naukowych, drukowanych w pismach krajowych i zagranicznych (francuskich) oraz du?ej ilo?ci prac publicystycznych, wst?pów, przedmów, wywiadów etc. Jest laureatem licznych presti?owych nagród i wyró?nie? regionalnych, krajowych i zagranicznych.

Kazimierz Kuczek bankowiec, artysta estradowy sztuki iluzji - pseud. „Santorin”

Kazimierz Kuczek - d?ugoletni bankowiec, a dzi? przede wszystkim pasjonat sztuki iluzji, uprawiaj?cy j? od dwudziestu pi?ciu ju? lat Urodzi? si? 4 grudnia 1948 r. w Bobrownikach Ma?ych gm. Wierzchos?awice¹. Po uko?czeniu Szko?y Podstawowej w Rudce, podj?? nauk? w s?ynnym Liceum Ogólnokszta?c?cym - wówczas im. Janka Krasickiego - w Rad?owie, gdzie uzyska? w 1967 r. ?wiadectwo maturalne². Kontynuowa? nauk? na dwuletnim Kursie Przemys?owo-Ekonomicznym w Tarnowie. Ze sztuk? iluzji zetkn?? si? przypadkowo. Pasja do czarodziejskiej sztuki magii urzek?a go bez reszty, gdy by? jeszcze dyrektorem Banku Spó?dzielczego w Rad?owie. To tarnowianin, Eustachy Majcher wprowadzi? Kazimierza Kuczka w arkany rzadko uprawianej sztuki³. Na pierwszym publicznym wyst?pie w ?odzi w 1982 r., po uko?czeniu kursu, by? oceniany przez najlepszych polskich iluzjonistów. Od tego czasu z miesi?ca na miesi?c iluzja stawa?a si? jego sposobem na ?ycie. Da? ponad sze??set wyst?pów w kraju i za granic?, dla wszystkich grup spo?ecznych, znakomicie promuj?c ziemi? rad?owsk?. Wyst?powa? te? dla Polonii ameryka?skiej przebywaj?c przez dwa lata w Stanach Zjednoczonych, bawi?c bywalców klubów i lokali Nowego Jorku i Filadelfii. Od roku 1993 jest cz?onkiem Polskiego Stowarzyszenia Estradowego w Warszawie.

Andrzej Kwapniewski – rze?biarz ptaków w drewnie. Najwi?ksza, sta?a kolekcja eksponowana jest w Gminnej Bibliotece w Radlowie.